Sep 16

 மனதில் பதிக்க…

 

“நீர் என் வீட்டிற்குள் அடியெடுத்து வைக்க நான் தகுதியற்றவன். உம்மிடம் வரவும் என்னைத் தகுதியுள்ளவனாக நான் கருதவில்லை. ஆனால் ஒரு வார்த்தை சொல்லும்; என் ஊழியர் நலமடைவார்." (லூக்கா 7:6,7)

"Sir, do not put yourself to any trouble because I am not worthy to have you under my roof; and that is why I did not presume to come to you myself; let my boy be cured by your giving the word." (Luke 7:6,7)

மனதில் சிந்திக்க…

நாம் பாவ வாழ்க்கையை வாழும்போதிலும் கிறிஸ்துவற்களாக பிறந்ததினாலேயே பிற மதத்தினரை விட நம்மையே உயர்ந்தவற்களாய் கருதி வாழ்கிறோம். கடவுளிடம் செபிக்கும் போதிலும் மன்றாடும் போதுக்கூட நாம் பாவ வாழ்க்கைக்காக வெட்கப்படுவதுமில்லை தாழ்த்திக்கொள்வதுமில்லை. நமது வெற்றி நேரங்களில்க்கூட  நமது உழைப்பின் கனியாக கருதுகிறோமே தவிர, கடவுளின் மகிமையை மறக்கிறோம்

கிறிஸ்துவின் பிள்ளைகளாகிய நாமும் கடவுளின் மீது நம்பிக்கைக்கொண்டு அவரின் திட்டத்தை ஏற்று வாழும் மனதிற்காக இறைவனிடம்  மன்றாடுவோமா

Though leading a sinful life, just coz of being born as Christians, we consider ourselves greater than people from other religions.

Even while praying to God with some petitions, we don't humble ourselves or feel ashamed for our sins.. And during success, we credit it for our hard work and fail to give glory to God. We being the chosen ones of God, can we put our faith in him and accept his plan for us?